Παρόλο που το κείμενο αυτό εμφανίζεται ήδη σε πολλές εκπαιδευτικές ιστοσελίδες κι ιστολόγια, μια φορά ακόμη παραπάνω αξίζει.
Αυτά τα λόγια απηύθυνα στους μαθητές ?ου (λέει ο Δάσκαλος), σε κάποιο Επαγγελματικό Λύκειο της Αθήνας, για την επέτειο της 25ης Μαρτίου:
Σκέφτηκα να σου ?ιλήσω για τον Καραϊσκάκη,
Αλλά το ?υαλό σου θα πάει στο γήπεδο.
Σκέφτηκα να σου ?ιλήσω για το 21,
Αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ.
Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζει
Να σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο ?ακρινό, τόσο ξένο.
Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονότα
Τι να λένε σε σένα; Σε εσένα που ?ιάζεσαι να φύγεις,
Να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο.
Θα σου ?ιλήσω λοιπόν προσωπικά.

Εγώ ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σε αυτό το σχολείο
Και σε δεκαπέντε ?έρες φεύγω για αλλού
Σε εσένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία
Ή και περισσότερα χρόνια,
Θα σου ?ιλήσω σταράτα
Για να σου εκφράσω δυο σκέψεις ?ου.
Οι ?αθητές που συνάντησα ?έσα στις τάξεις,
Οι ?αθητές που δίδαξα φέτος
Στην συντριπτική τους πλειονότητα ?ε σε?άστηκαν,
Αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του ?αθή?ατος.
Πολλοί ό?ως από τους υπόλοιπους ?αθητές
Δε ?ε σε?άστηκαν, ?ε προσέ?αλαν κατ? επανάληψη.
Με έργα, ?ε λόγια, ?ε ύ?ρεις,
Δείχνοντας ένα χαρακτήρα και ένα ήθος
Που ?ε σόκαρε, που ?ε έ?αλε σε ?ελαγχολικές σκέψεις.
Αυτό το φαινό?ενο αποδεικνύει
Πως κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το σχολείο,
Πως εκτός του γνωστικού ελλεί??ατος
Το συγκεκρι?ένο σχολείο χωλαίνει δρα?ατικά
Και στο ηθικοπλαστικό του έργο,
Στη δια?όρφωση δηλαδή των ?αθητικών ψυχών και πνευ?άτων.
Και η ευθύνη για αυτήν την αποτυχία
Είναι ευθύνη αποκλειστικά δική ?ας,
Των δασκάλων σας και των γονιών σας.
Δεν έχου?ε κατορθώσει να σας δείξου?ε
Πως χωρίς αρχές η ζωή σας αύριο θα είναι ?ια κόλαση,
Πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστείτε υποκατάστατα,
Θα καταφύγετε πιθανόν σε επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν,
Θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας,
Θα σας γε?ίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση,
Θα σας γεράσουν πρόωρα.
Αν ό?ως θέλετε ?ια συ??ουλή από ένα δάσκαλο,
Σκεφτείτε το παράδειγ?α του Μακρυγιάννη,
Που έφτασε αγρά??ατος ?έχρι τα πενήντα σχεδόν,
Για να καταλά?ει τότε πως η ?όρφωση, η καλλιέργεια
Ήταν το όπλο που έλειπε από την προσωπική του θήκη.
Και κάθισε ?ε πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλο
Και έ?αθε πέντε κολλυ?ογρά??ατα,
Για να ?ας πει την ιστορία του ?ίου του,
Το παρα?ύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρω?ιών.
Αυτό το παράδειγ?α είναι για σένα το πιο κατάλληλο,
Και ?πορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από το στρατηγό Μακρυγιάννη
Να ακολουθήσεις το δρό?ο που εκείνος έδειξε,
το ?ονοπάτι της καλλιέργειας, το δρό?ο της παιδείας,
Τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.
Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από
Τον ?πάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Αρ?ανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη.
Ήταν κι αυτός αθυρόστο?ος σαν κι εσάς,
Αλλά είχε αυτό που από τα αλ?ανικά ?άθα?ε σαν ?πέσα,
Ήταν πάνω απ? όλα ?πεσαλής.
Αυτό θα ?θελα να έχετε κι εσείς.
Υπευθυνότητα, ?πέσα, τσίπα.
Να αναλα??άνετε τις ευθύνες σας,
Να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συ?φέρον,
Να ?ισείτε το ψέ?α και την ευθυνοφο?ία.
Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα του
Ήταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Στα?ατελόπουλου,
του Νικηταρά.
Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης,
Συνέ?αλε στην απελευθέρωση της πατρίδας του
Κι έπειτα φυλακίστηκε,
Για να χαθεί σ? ένα στενοσόκακο του Πειραιά,
Σχεδόν τυφλω?ένος, πά?πτωχος και εγκαταλει??ένος από όλους,
Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη Ελλάδα
Κι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν να απαιτήσει
Από την κυ?έρνηση ?ια πλούσια σύνταξη,
Απαντούσε πως η πατρίδα τον α?εί?ει πολύ καλά,
Λέγοντας ψέ?ατα, για να ?ην προσ?άλει την πατρίδα του.
Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγ?α του Νικηταρά.
Αλλά νο?ίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα,
Μπορείτε να ακολουθήσετε το δρό?ο της αξιοπρέπειας,
Να προσπαθήσετε τί?ια και ?ε αγωνιστικότητα
Για εσάς και για το ?έλλον της οικογένειας που
Αύριο θα κάνετε.
Ξέρω, καταλα?αίνω, αντιλα??άνο?αι
Πως σας προτείνω ?ια διαδρο?ή ζωής δύσκολη και απαιτητική,
Όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρό?ος
των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών,
της εποχής στην οποία ?εγαλώνετε.
Ό?ως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της,
Περι?ένει από αυτούς να σηκώσουν ψηλά
Και ?ε επιτυχία τη ση?αία του αγώνα
και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τους
σε καλύτερες ?έρες, σε πιο φωτεινές σελίδες.
Κι όταν ?λέπω την εποχή ?ας
Να ?αραζώνει χω?ένη στην αλλοτρίωση,
Να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία,
Να ?ουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας,
Μόνο σε εσάς ελπίζω,
Στην ειλικρινή σας διάθεση
να αγωνιστείτε,
να αντισταθείτε,
να πολε?ήσετε,
να νικήσετε.
Μη ?ας απογοητεύσετε.

Πηγή http://www.alfavita.gr